Slakken

slakkenhuisjes, slakken, recept

Als je graag vlees wil eten, dan moet je ook bereid zijn daar de dieren voor te doden. Vind ik dan. Om vlees te kunnen eten, moet simpelweg een levend dier gedood worden, nu tenminste nog wel. Een koe, een schaap, een kip, een slak.

Inleiding

Toen zaterdagochtend, na de regenbui van die nacht, de slakken in groten getale de tuin van mijn ouders leegroofden, besloot ik deze terreurslakken te gaan koken en opeten, geïnspireerd door het televisieprogramma De keuringsdienst van waarde. Er werden twee slakken genoemd die goed gegeten kunnen worden, de wijngaardslak en de segrijnslak, ook wel petit gris genoemd. Die slakken herken ik, die komen ook in onze tuin voor. En ze zouden zelfs lekkerder zijn dan de meeste slakken in blikjes. Volgens ene Nick zijn segrijnslakken zelfs de lekkerste slakken die er zijn. Dus ik ging ze vangen.

Bereiding

Ik heb het nog nagezocht: Als het goed is zijn deze tuinslakken inderdaad segrijnslakken, die ook in het programma genoemd werden als een goede slak. Maar ja, veel verstand heb ik er niet van. Ik heb ze gevangen, afgespoeld en twee dagen in een plastic doosje met gaatjes gedaan. Daarna heb ik ze nog een keer gespoeld, om zo van hun uitwerpselen af te komen. Ik weet niet of ik dat goed genoeg gedaan heb, dat vuil was nogal plakkerig. Na het wassen heb ik het bakje met de slakken in de koelkast gelegd, waar ze versuft van zouden moeten raken. Dat viel wat tegen, dus toen heb ik ze kort in de vriezer gelegd, vlak voordat ik ze in het kokende water gooide. Volgens het recept van Foodlog zijn slakken het lekkerst als je ze heel lang of heel kort kookt, dus ik heb twee varianten gemaakt:

Kokende slakken

Variant 1: Heel kort
Deze slakken heb ik drie minuten gekookt in ongeveer een liter water met een halve theelepel zout.

Beoordeling:
De slakken zijn inderdaad heel zacht. Zeker met wat huismerk kruidenboter van de supermarkt zijn ze goed te eten. Nadeel is dat met de slak een groenig slijm mee naar buiten komt, dat geeft geen fris gezicht.

Variant 2: Lang
De lange variant heb ik ongeveer anderhalf uur gekookt in een liter water met een halve theelepel zout.

Beoordeling:
Deze slakken zijn wat steviger, maar niet taai. En het groene slijm is hier verdwenen, wat de slakken een plezieriger aanblik geeft. Ook hier zijn ze het lekkerst met een beetje kruidenboter.

Algemene smaakbeoordeling:

De slakken vallen niet tegen. De smaak is niet heel opvallend, maar ik ben dan ook geen expert. Mijn pa, die met me mee geproefd heeft, vergeleek het qua structuur met kraakbeen en die vergelijking is niet zo gek. Het is duidelijk zachter dan kraakbeen, maar dat gevoel dat je niet echt ergens op bijt omdat het mee veert, is heel sterk aanwezig. Natuurlijk hoor je wel af en toe wat kraken, maar of dat de bekende liefdespijl is of gewoon slakkeneitjes: Dat zou je de expert moeten vragen en dat ben ik niet.

Voedingswaarde
wijngaardslak

Dierlijke eiwitten kunnen een in een gevarieerd dieet. In vergelijking met andere dieren bevatten slakken relatief weinig vet en relatief veel eiwit (om het over het water nog maar niet te hebben). Voordeel en nadeel van slakken is dat je het hele dier eet, inclusief ingewanden. Hier en hier heb ik de voedingswaardetabel opgezocht van de wijngaardslak en de escargot (de Franse naam van de slak, geen idee welke slak het zijn moet). Beide bestaan voor ongeveer tachtig procent uit water en zestien procent uit eiwit. Eiwit is onder meer belangrijk voor de spieropbouw. Verder valt op dat ze weinig koolhydraten en vet bevatten. Het past dus heel goed in veel diëten, voor wie dat weten wil 🙂

Milieu
Slak en pincet op bord

Het grote voordeel van tuinslakken is dat de dieren toch al in je tuin zitten. Ze hoeven niet van ver ingevlogen te worden of met een vrachtwagen vervoerd te worden. Ze kosten dus geen brandstof. Verder eet je de dieren in zijn geheel, er zijn dus geen ingewanden die achterblijven. Wel een huisje, natuurlijk, die kan je gewoon terug in de tuin gooien, deze verdwijnt vanzelf.

Door de slakken te eten, bescherm je je planten, hoef je de slakken niet voor niets te doden en zolang er je niet teveel eet, blijft er voldoende over voor bijvoorbeeld vogels die weleens een slak lusten. Het eten van tuinslakken heeft ten opzichte van andere vleessoorten dus verschillende voordelen voor het milieu.

Waarschuwingen

Ik heb het al genoemd: Je eet slakken helemaal. Als je iets hoort kraken in de mond, dan kan dat de liefdespijl zijn, het geslachtsorgaan van de slak. Als dat idee je niet aanstaat, kan je het beste de slak mooi aan je plantjes laten knagen.

Slakken en huisjes

Behalve de geslachtsorganen, eet je ook bijvoorbeeld de darmen van een slak op. Die wil je liever zonder inhoud eten, dus je laat de slakken een paar dagen zonder eten staan, zodat zij hun darmen kunnen legen. Wat slakken voelen, weet ik niet. Misschien lijden ze wel onder die honger. Als je dat zielig vindt, en dat kan ik me best voorstellen, zou ik de slakken maar laten staan.

Je kookt de slakken ook levend. Ze leven nog als je ze het kokend water in gooit. Het voedingscentrum zegt in het geval van garnalen daarover:

Garnalen worden levend in kokend water gegooid. Als er niet te veel garnalen tegelijk in het water worden gedaan, is het levend koken van garnalen waarschijnlijk niet een zeer dieronvriendelijke methode. Het water koelt dan namelijk ook niet veel af, zodat ze snel dood zijn.

Slakken zijn zeker niet groter dan garnalen en ik vermoed dat hiervoor heel sterk hetzelfde geldt. Daarnaast heb ik mijn slakken eerst in de vriezer gedaan, waardoor ze versuften. Belangrijke tip is wel: Zorg dat je ruim water neemt en niet teveel slakken tegelijkertijd in het water gooit. Mocht je het zielig vinden om levende dieren in kokend water te gooien: Doe het dan niet.

Oordeel
Slakkenhuisjes

De slakken zijn niet vies. Het idee is veel viezer dan de werkelijke smaak van de dieren. Met een pincet verwijder je de gekookte dieren eenvoudig uit hun huisje en met een beetje kruidenboter is de smaak zelfs lekker te noemen. De structuur is wat mij betreft wat minder, je kan niet echt ergens op kauwen. De slakken glijden zo naar binnen, als je erop bijt, doet het wat aan heel erg zacht kraakbeen denken. Het is niet onplezierig, maar een knapperiger mondgevoel is wat mij betreft plezieriger. Als er nog eens een slakkenplaag komt, zal ik ze wel eten. Ander vlees vind ik lekkerder.


Eén reactie op “Slakken”

  1. Diana avatar
    Diana

    Zal nooit mensen snappen die dieren levend in kokend water gooien ( en dan eerst nog in de vriezer ????)
    Uit ervaring ( je bent zelf ook in een vriezer gezet en vervolgens in kokend water gegooid ?????) weet je dat ze geen pijn hebben ???
    Vind het altijd zo grof dit te lezen ..
    Er zijn zoveel alternatieven voor vlees …. Snap dit echt niet en vind het egoïstisch

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.