mrt 15 2015
mrt 07 2015
apr 06 2015
mrt 28 2015
apr 06 2015
mrt 15 2015
mrt 07 2015
apr 06 2015
mrt 28 2015
Omdat fysiek bijeenkomen momenteel heel erg lastig is en omdat livestreams een erg beperkt substituut is voor diensten, heeft mijn kerk daarnaast nu een serie filmpjes onder de titel Zon, Zoon, Zoen, en ik heb een kleine bijdrage daaraan geleverd over het onderwerp ‘gender’.
Een aantal jaar geleden vergooide ik een groot deel van mijn tijd aan ellenlange discussies op het satirisch weblog Goedgelovig.
“Wat hebben ze met hem gedaan door de eeuwen heen?” De moeizaam schrijvende achterflap-auteur van Harry Kuiterts boek Jezus (1998) is niet blij met de manier waarop christelijke kerken de afgelopen eeuwen over Jezus hebben geschreven.
Behoedzaam, om die ene krakende trede niet te raken, sluipt Kees de trap af. Op zijn tenen loopt hij de gang door, bij de deur staat hij stil, legt zijn hand op de deurknop en kijkt lang naar achter. Niemand. Snel opent hij de deur en een seconde later staat Kees buiten. Daar is hij vanaf. Anna is geweldig, lief en prachtig, denkt Kees diep van binnen. Hij waardeert de hartstochtelijke nachten, de verzengende aantrekkingskracht als Anna zich uitkleedt. Maar nu wil zij meer. Ze wil een relatie.
‘Je gelooft toch niet in een oude man met baard in de wolken?’ Extremistische atheïsten willen nog weleens het idee van God ridiculiseren in een poging om het geloof in deze God in diskrediet te brengen. En het is waar: Het beeld van een witbebaarde man in witbebaarde wolken is ridicuul. Daar geloof ik ook niet in en (vrijwel) geen enkele christen doet dat.
“Mister Perkins, I find this morbid fascination of yours with your sons death quite disturbing.” In één van Rowan Atkinsons bekendste sketches speelt hij een schooldirecteur die kort daarvoor een leerling een fatale afranseling heeft gegeven en de vader niet alleen informeert, maar zelfs ter verantwoording roept: De vader zou zijn zoon niet goed hebben opgevoed.
