Wat hebben we met hem gedaan?

Jezus, madame Tussauds

“Wat hebben ze met hem gedaan door de eeuwen heen?” De moeizaam schrijvende achterflap-auteur van Harry Kuiterts boek Jezus (1998) is niet blij met de manier waarop christelijke kerken de afgelopen eeuwen over Jezus hebben geschreven. De eerste eeuwen werd de theologie over Jezus haast belangrijker dan de Jezus zoals hij in die eerste eeuw op aarde rondliep, na de Verlichting twijfelde men of Jezus überhaupt bestond. “Ieder maakt er het zijne van,” concludeert het stukje, waarna de achterflap uitlegt hoe Kuitert er zijn eigen Jezus van maakt.

Eigen Jezussen zijn er genoeg. En ik ga er niet eentje aan toevoegen. Niet omdat ik mijn eigen Jezus voor mijzelf wil houden, maar omdat ik eigenlijk niet zo goed weet wat mijn Jezus eigenlijk is. Wie mijn Jezus is.

De Jezus waar ik mee opgroeide is een nogal overgevoelige metroman met baard, witte jurk en lange haren. Een ideaalbeeld, in niets meer een echt mens, een model in Madame Tussauds. Eeuwig. Onveranderlijk. Maar Jezus werd geboren in een provinciestadje op wat men tegenwoordig een secundaire locatie zou noemen. En bij niets komt de smerigheid van het echte leven zo naar boven als bij een bevalling.

Ik zou de echte Jezus niet graag teveel romantiseren, steriliseren is misschien wel een beter woord. Als Jezus echt een kind was, spuugde hij, wist hij niet altijd goed te mikken. Lachen zou hij, maar net zo vaak huilde hij als hij zijn zin niet kreeg. Voetbalde hij met wat rommel in het droge woestijnzand. Buiten het woestijnstof zou hij dus net als ik zijn. Maar persoonlijke Jezussen worden gauw een spiegelbeeld van mijzelf. Wat heb ik gedaan? Wat hebben we met hem gedaan door de eeuwen heen?

Ik weet het niet. Focus ik op het menselijke van Jezus, dan verlies ik het zicht op zijn goddelijke grootheid, kijk ik naar zijn verheven heerlijkheid, dan mis ik de modder waarin hij als kind rondkroop en de modder waar zijn bloed zich mee vermengde. De echte Jezus valt misschien wel niet te kennen. Moeizaam spreken, moeizaam denken, moeizaam schrijven. Meer durf ik niet met deze Jezus.

Geschreven voor de kerstgastendienstkrant van Berea De Maten, 24 oktober 2015 om 22.00 uur. Iedere zondag dienst om 10.00 uur in De Heemgaard, Heemradenlaan 125, Apeldoorn. Zie uitnodiging hieronder:

uitnodiging gastendienst


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.