Geleidelijke groei


Een aantal jaar geleden vergooide ik een groot deel van mijn tijd aan ellenlange discussies op het satirisch weblog Goedgelovig. Goedgelovig besprak in die tijd christelijke gekkigheden, ook vooral evangelische gekkigheden, soms met een zekere lichtheid en een fijnzinnig gevoel voor humor, soms met een nauwelijks verholen rancune. Eén van de meer geslaagde items van de site is een getuigenisgenerator.

Bij de getuigenisgenerator voer je een aantal gegevens in, zoals jaartal, een indrukwekkende gebeurtenis, een slechte eigenschap en een bekende christen. Daarna komt er een getuigenis uitgerold dat niet eens zo gek veel afwijkt van wat je in een evangelische kerk zoals Berea zou kunnen tegenkomen. Dat is niet zo gek, want getuigenissen worden vaak geformuleerd volgens een bepaald impliciet script, dat geënt lijkt op het verhaal van Paulus of het verhaal van de verloren zoon.

Volgens dit script is er de beginsituatie, waarin het leven eigenlijk zijn gangetje gaat. Op een moment verandert dat en komt er een crisissituatie: een verslaving, verkeerde gewoonten en zelfs afgoderij. Plots komt er de ommekeer: Je gaat naar een bijeenkomst, een christelijk festival of iets dergelijks, of natuurlijk het welbekende Berea Youth Adventure, en ontmoet daar de persoon die je leven verandert, dat kan een bekende christen zijn, een invloedrijke jeugdleider of Jezus zelf. En die ontmoeting verandert het leven totaal. Vergelijk dat met Paulus: Hij had een rustig leven, was leerbewerker en studeerde theologie, en toen raakte hij van het padje af: hij ging christenen vervolgen. Toen ontmoette hij Jezus en zijn leven veranderde totaal.

De werkelijkheid is over het algemeen anders. Stefan Paas schrijft hierover in De werkers van het laatste uur: “Het blijkt steeds weer dat de overgrote meerderheid van de toetreders tot de kerk geen spectaculaire bekeringservaring heeft gehad. Er waren soms wel crisismomenten en doorbraken, maar over het geheel genomen beschrijven de meeste mensen hun weg als een geleidelijke groei.” (p. 51) De spectaculaire bekeringen zijn prachtig en evangelische kerken zoals de onze neigen ernaar om die persoonlijke ervaring zelfs extra te benadrukken. Met wel het risico dat veel mensen denken er niet echt bij te horen.

 

Column geschreven voor de Themadienstglossy van zondag 22 mei. Ik had eerder geen tijd om hem online te zetten. Wel heb ik speciaal voor mijn grootste fans met de generator het getuigenis van koning David gereconstrueerd. Veel leesplezier!

Het gebeurde in 3000 bc. Een gebeurtenis toen gaf een totaal nieuwe kijk op mijn leven. Mijn jeugd bracht ik door in Bethlehem. Mijn opvoeding was traditioneel en ik had weinig vrienden die mij echt kenden en thuis voelde ik me ook niet begrepen.

Op een dag gebeurde er iets verschrikkelijks: De Het was oorlog met de Filistijnen en niemand durfde te vechten tegen de reus Goliath. Ik voelde dat ik wat moest doen en dus meldde ik me aan om tegen Goliath te vechten. Met één steen uit mijn slinger wist ik hem te raken, vol op het voorhoofd. Hij ging meteen neer.

Dat veranderde alles. Hoewel ik 13 was, besloot ik in Jeruzalem te gaan wonen. Dat ging even goed, maar al snel viel ik voor de verleidingen van succes en overmatig vreemdgaan.

Ook raakte ik geestelijk in de war door een plotselinge fascinatie voor Baäl.

Langzamerhand raakte ik aan lager wal. Ik verloor mijn grip op mijn leventje toen de succes te belangrijk voor me werd. De onzichtbare machten van de duisternis bleken heel reëel. Voortdurend werd ik opgejaagd en gekweld door de ijskoude greep van de duisternis.

Ik haatte mezelf en dacht dat God mij ook zou haten omdat ik zo’n mislukkeling was. In die uitzichtloze toestand kwam ik tijdens EO-Tempeldag Samuël tegen.

Hij zag hoe ik mijn leven leidde en begon voor mij te bidden. Ik moest verschrikkelijk huilen en ik schaamde mij diep dat mijn leven zo’n puinhoop was. Er straalde zo’n enorme liefde van Jezus uit. Zoiets had ik nog nooit ervaren.

Plotseling gebeurde het: Kroning. Sinds die dag heb ik geen succes meer gehad en had ik opeens geen behoefte meer aan vreemdgaan.

God heeft mijn leven volkomen veranderd. Mijn hart is nu vervuld met liefde voor God en mijn medemensen. En nu laat ik me alleen nog leiden door 1 Samuël 4:5.

[line]

Afbeelding: Detail van ‘Op de weg van Damaskus bekeert’ door Jan Luyken. Afbeelding via Rijksmuseum.

Schrijf je in voor mijn maandelijkse nieuwsbrief, met analyses van religie, politiek en samenleving:

[wysija_form id=”2″]


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie gegevens worden verwerkt.